Po nowemu

Pamiętacie moją ukochaną niderlandzko-amerykańską firmę, która dwa razy mnie zatrudniła, ale też dwa razy zredukowała moje stanowisko? No. Ja ich nie zapomnę nigdy, bo gdyż te dwie rundy, to wcale nie był koniec zabawy. Po (dłuższej) chwili przerwy zaczęliśmy rozmawiać o trzeciej rundzie. Całe szczęście w ostatnim momencie dostałam ciekawszą ofertę.

Te długaśne miesiące były dla mnie zawodowo przedziwne. Projekty pojawiały się i znikały, chcieli ze mną pracować wszyscy i nikt. Był to czas dość niezwykły, niestabilny, frustrujący i musiałam się ostro namachać łapkami, żeby nie utonąć. Nigdy w życiu nie spędziłam takiej ilości czasu na kanapie, a jednocześnie nigdy nie byłam tak koszmarnie zmęczona. Coś tam niby robiłam, ale głównie to się zadziwiałam tym, jak wszystko się dziwnie układa. „W kamiennym kręgu”, wersja niderlandzka z polską niewolnicą Jolantą w roli głównej 😉

Ponieważ na marazm zewnętrzny reaguję totalnym lenistwem i nic-mi-się-niechceniem, wyoglądałam wszystko, co jest do obejrzenia na wszystkich dostępnych mi platformach. A to ciągłe gapienie się w TV zaowocowało nową stałą pracą. Niebywałe, jednak da się z gówna bicz ukręcić 😉

Sytuacja obecna odpowiada mojej osobowości i wpisuje się w mój pokręcony życiorys wręcz znakomicie. Otóż:

Jestem Polką (niestety, tutaj bez zmian). Mieszkam w Niderlandach. Pracuję dla hiszpańskiej firmy. Dla klienta z Ameryki. Przy projekcie w UK. Zdalnie. Trzy dni w tygodniu.

Hahahaha… Prawda, że brzmi to jak praca dla kogoś takiego jak ja? 😀

No. Ja też już ją kocham. Mam dwa dni w tygodniu wolne, więc po pierwsze się nie przemęczam (ha! a w zasadzie HA!!!), a po drugie wreszcie mam czas, żeby z tym moim młodym dziadem żyć w trybie niderlandzkim. Bycie samotną matką w NL naprawdę obsysa, gdyż wszystkie zajęcia pozaszkolne, łącznie z basenem, dostępne są do 18-tej lub w weekendy. Przy pracy na cały etat i weekendach u taty, nie bardzo mogłam młodemu zapewnić dostęp do sportów, kursów malowania, czy chociażby spędzania czasu z kolegami, gdyż każdego dnia po szkole musiał kisić dupsko w koszmarnie drogiej świetlicy, a w piątek jechał do ojca.

Aż tu nagle, całkiem WTEM, hiszpańsko-amerykańskio-angielsko-niderlandzkie rozwiązanie zadziałało dla tej niestandardowo pierdolniętej Polki 🙂 Że też wcześniej na to nie wpadłam, hahahaha…

A, no i ten czas na kanapie okazał się nie być czasem straconym. Ponieważ stałam się ekspertem od różnych platform VOD. A że doświadczenie zawodowe w tym obszarze też już miałam, to teraz zmóżdżam się i ulepszam / dostarczam nowe rozwiązania dla kilku z tych video gigantów.

Fajnie, co? Ja się jaram na maksa. Pracuję w układzie: Poniedziałek, Wtorek. PRZERWA. Czwartek. TRZYDNIOWY WEEKEND.

Młody rzecz jasna chodzi do szkoły w pełnym wymiarze godzin, więc w środę i piątek od 8.15 do 14.15 mam czas wyłącznie dla siebie. Jakie to jest przezajebiste. A od 14.15 mam siłę i ochotę być najlepszą wersją siebie dla mojego dziecka. Win-win.

Bru się jara na maksa, bo dwa dni w tygodniu jestem cała jego, w ogóle nie musi chodzić do świetlicy i może zapraszać kolegów na chatę.

Nawet kot się jara na maksa, bo ma służącą dostępną także w ciągu dnia, gdy zwykle byłam w biurze. Strach przed nagłą śmiercią głodową zniknął, bo dostęp do lodówki się nagle znacząco poprawił 😉

Moja praca zdalna i do tego nie w pełnym wymiarze godzin brzmi być może dość egzotycznie. Nie znam nikogo w Polsce, kto pracowałby w ten sposób. Ale w NL praca trzy w dni tygodniu nikogo nie szokuje, wiele osób po urodzeniu dzieci przechodzi w ten tryb, a Corona zmusiła pracodawców do przejścia na pracę zdalną. Polecam to waszej uwadze. Możecie teraz z Wawy, Radomia i Wałbrzycha robić rzeczy, które do niedawna nie były dostępne. Za lepszą kasę i spędzając mniej czasu przy biurku. Trzeba „tylko” znaleźć swój własny, pokręcony model.