Wszyscy jesteśmy kundelkami

Jest takie powiedzenie, że dla towarzystwa Cygan dał się powiesić. I coś w tym jest. Generalnie mam totalnie wyrąbane na to, kim byli moi przodkowie, wszyscy pochodzimy od małp i tyle.  Ale ponieważ moje przyjaciółki postanowiły przetestować swoje DNA, to i ja wysłałam swoje próbki do laboratorium w stanach. Dla towarzystwa właśnie.

Spodziewałam się jakiejś niespodzianki. Nie tylko dlatego, że mam taką naturę, że zawsze spodziewam się niespodzianek 😉 Ale przecież to ja, heloł. Domieszka genów z południowej afryki, albo ja wiem… polinezyjskich. Coś od czapy. No ale nie. Wschodnioeuropejska nuda z domieszką bałkańskiej śliwowicy…

Co ciekawe, po wykonaniu testu, system pokazuje gdzie mieszka najwięcej spokrewnionych genetycznie osób. No i  dla mnie nie jest to Polska. Póki co, najbliżej spokrewniona jestem z fińskim mężczyzną, a raczej kilkuletnim chłopcem o nazwisku Hämäläinen. Czyli może być, że to potomek, o którym zapomniałam, albo wyparłam, bo nie byłam w stanie wymówić nazwiska własnego dziecka? 😉

Te międzynarodowe związki, ciąże i dzieci o niewymawialnych nazwiskach… litości, kto by to wszystko spamiętał… 😉

Także – jestem kundelkiem, jak zresztą my wszyscy. Brunon dostał domieszkę krwi niderlandzkiej, więc jego bukiet genów ma pewnie ciut dłuższy ogon i jest bardziej sfragmentowany i MOŻE ma jakieś geny pozyskane przez niderlandzkich przodków w krajach (jeszcze) bardziej egzotycznych niż Polska. Dość to fascynujące, mimo że tak naprawdę nic z tego nie wynika.

W każdym razie ta domieszka bałkańskiej krwi jakoś nie zaskakuje i odrobinę tłumaczy moje ciągoty w stronę życia w kolorowym wozie… 😉 Do tej pory myślałam, że po prostu nie mogę znaleźć odpowiedniej nieruchomości na tym rozgrzanym do czerwoności niderlandzkim rynku staroci, ale może być, że nie patrzyłam na mobilne domy i dlatego nic mi nie pasowało. I to ma sens. Przy moim tempie zmian, kupowanie domu z fundamentami w jednym, ściśle określonym miejscu, nie ma większego sensu. A taki wóz, to mogłabym zaparkować pod każdą fabryką i przy każdej plaży. No i odpadałby problem za małej torebki. Mogłabym na spotkania, weekendy za miastem, a nawet na plac zabaw podjeżdżać ze wszystkim, co mam. Czyż to nie brzmi, jak naprawdę dobre rozwiązanie?

Muszę tylko sprawdzić, czy spożywanie i posiadanie alkoholu w domu na kółkach nie implikuje problemów z utrzymaniem prawa jazdy 😉 No ale pewnie wystarczy, żeby koń był trzeźwy…